Εμείς οι εξοχότητες!

Όταν η κοινωνία εξελίχθηκε δημιούργήθηκαν πολλά προβλήματα σύγκρουσης αντικρουόμενων εννοιών. Πιστεύω πως όποτε η σύγκρουση αυτή εμφανίζεται στο δικό μας στενό κοινωνικό προσκήνιο, τα αποτελέσματα είναι ολέθρια. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί συμβαίνει αυτό. Είναι δυνατόν να ζούμε κολλημένοι σε ένα παρόν 30 – 40 – 50 – 60 χρόνων και βάλε πίσω?

Ζούμε σε μία κοινωνία που όποιος τολμήσει να ξεστομίσει τον όρο εθνικό συμφέρον κινδυνεύει με δημόσιο λιθοβολισμό. Έχουμε κατά πολύ μπερδέψει όρους και καταστάσεις προσπαθώντας να αποδείξουμε τον βαθύτατο δημοκρατισμό μας. Θαυμάζουμε μανιωδώς τα άλλα Κράτη, τα οποία ευημερούν - ενώ εμείς όχι -, τα οποία προοδεύουν – ενώ εμείς όχι -, τα οποία κυβερνούνται από φιλελεύθερους, δημοκράτες και χαρισματικούς ηγέτες – ενώ εμείς όχι -, στα οποία διαβιούν πανέξυπνοι άνθρωποι – καλά εδώ τους τρώμε -. Οι δημόσιες υπηρεσίες λειτουργούν υποδειγματικά, οι γιατροί εργάζονται πανευτυχείς σε πλήρως εξοπλισμένα ΔΗΜΟΣΙΑ Νοσοκομεία χωρίς να παίρνουν φακελλάκι, τα ΔΗΜΟΣΙΑ Πανεπιστήμια είναι γεμάτα πανευτυχείς πανεπιστημιακούς και χαρούμενους φοιτητές, που χεράκι χεράκι μεταξύ τους καταστρέφουν τα υπερσύγχρονα κτίρια που το Κράτος δημιούργησε και χάνουν κατά μέσο όρο 2 ακαδημαϊκά έτη λόγω καταλήψεων μέχρι να πάρουν πτυχίο, οι δημοσιογράφοι είναι οι superman της κοινωνίας, οι δικηγόροι είναι τίμιοι και δεν κλέβουν το κοσμάκη, οι δικαστικοί δεν χρηματίζονται κοκ. Εν τω μεταξύ οι μισθοί είναι υψηλοί, οι ώρες εργασίας ελάχιστες, οι συντάξεις αυτοκρατορικές, οι τιμές χαμηλές, οι νέοι ευγενικοί, οι άνθρωποι χαμογελαστοί κλπ κλπ κλπ.. Τι άλλο? Α, ναι, δεν υπάρχει θρησκεία. Δεν υπάρχουν εκπρόσωποι θρησκειών άρα δε γίνονται σκάνδαλα, ο κόσμος δεν πιστεύει ούτε συναγελάζεται ούτε πίνει όπιο, οι χώροι θρησκευτικής συνάθροισης διατηρούνται μόνο ως μνημειακοί χώροι αφού ο κόσμος δεν ακολουθεί το τυπικό καμίας θρησκείας και σίγουρα όχι κάθε Κυριακή. Και ζουσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Και ας γυρίσουμε στο εθνικό συμφέρον για μια στιγμούλα. Συνέβη ένα περιστατικό στην αμερικάνικη πρεσβεία, στην ουσία του οποίου δε θα επεκταθώ καθόλου. Και τσουπ, μεταφέρεσαι σε ένα κόσμο όπου το κέντρο της τρομοκρατίας είναι η Ελλάδα. Μαύρα πρωτοσέλιδα σε εφημερίδες, βαριές κουβέντες σε κανάλια και ραδιόφωνα. Κανένας δεν σκέφτεται ούτε δευτερόλεπτο τις συνέπειες όλων αυτών. Γιατί να σκεφτούμε άλλωστε? Εμείς ο λαός του «όλα, θέλω να τα ξέρω όλα, όχι επειδή είμαι κουτσομπόλα..». Το μόνο που έχει σημασία να ενημερωθούμε για όλες τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες. Να καταδικάσουμε την –όποια Κυβέρνηση- να βρούμε ευκαιρία να ασκήσουμε αντιπολίτευση, να ειδικευτούμε βρε παιδί μου όλοι στην τρομολαγνία. Υπάρχει άλλη όψη του νομίσματος? Η μάλλον μας ενδιαφέρει?


Όταν συνέβη το τρομοκρατικό χτύπημα στο Λονδίνο, - εκείνο το ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟ χτύπημα στο μετρό και το λεωφορείο στην ώρα της μεγαλύτερης αιχμής – σε ολόκληρη την Αγγλία επικρατούσε σιγή ιχθύος. Φίλοι μου που ήταν εκεί για μεταπτυχιακό μου έχουν περιγράψει τι συνέβη. Οι τηλεοράσεις όλη μέρα μετέδιδαν μουσική, για όσο περισσότερο μπορούσαν έκαναν λόγο για ατύχημα. Δεν έδειξαν εικόνες, δεν συζήτησαν, δεν διαφώνησαν, δεν ανακοίνωσαν καν τον αριθμό νεκρών και τραυματιών, ούτε καν σε επίπεδο φημολογίας. Καιρό μετά ανακοίνωσαν έναν επίσημο αριθμό, όταν κανείς δεν ασχολούνταν πια. Εγώ χρειάστηκε να το ψάξω από ενδιαφέρον και ο αριθμός δεν με έπεισε καν αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό. Φέρθηκαν έτσι επειδή είναι βλάκες? Όχι, προστάτεψαν το εθνικό συμφέρον. Δεν έχασαν ούτε ένα τουρίστα. Δεν κατηγορήθηκαν από κανέναν. Δεν υπέκυψαν σε εκβιασμούς. Δεν πήραν κεφάλια. Κάτσαν στα αυγά τους και φέρθηκαν σαν να μην συνέβη τίποτα. Λόγω εθνικού συμφέροντος.

Ποιος έχει δίκιο ποιος έχει άδικο? Σίγουρα ο στρουθοκαμηλισμός είναι το ένα άκρο, ωστόσο και οι ειδήσεις που αναπαράγονται σε ολόκληρη την υφήλιο εξαιτίας μας και μόνο δεν είναι ό,τι καλύτερο. Και ήρθε η ώρα να ωριμάσουμε, δεν είμαστε πια παιδιά.

Viva Terrorism in Greece. Viva pinnata.

ΥΓ.: Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Η απόρρητη έκθεση του ΓΕΑ..."
Έλα μωρέ μια οικογένεια είμαστε, μεταξύ μας θα μείνει!