Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Μελέτη και περισυλλογή

Τελευταία νιώθω μια έντονη ανάγκη να διαβάσω. Όχι λογοτεχνία -την οποία ποτέ δεν σταμάτησα να διαβάζω- αλλά ιστορία. Κυρίως πολιτική και οικονομική ιστορία . Και αυτό γιατί θέλω να καταλάβω. Τελευταία πολλά συμβαίνουν, και όμως έχω την αίσθηση πως έπρεπε να τα περιμένουμε. Τα σημάδια υπήρχαν όλα από καιρό, η γνώση είναι αυτή που έλειπε. Και αυτό το ένστικτο μικρού παιδιού, που με έκανε στο Δημοτικό να υπολογίζω αν θα ζήσω σε περίοδο παγετώνα, ή σε ποια ηλικία θα είμαι όταν θα έρθει η επόμενη δικτατορία, υπολογίζοντας τον μέσο όρο ανάμεσα στις προηγούμενες. Πάντα με κορόιδευαν οι δάσκαλοί μου, κι όμως πιθανώς να έχω δίκιο και στα δύο (και ας τα ξέχασα εν τω μεταξυ!!!).

Το πρόβλημα βέβαια με την μελέτη της ιστορίας, είναι τα ίδια τα ιστορικά βιβλία. Πάντα μου φαινόντουσαν απρόσωπα και βαρετά. Με γλώσσα που κολλάει και δεν παρουσιάζεται ελκυστική. Γεγονός παράδοξο, αν συνυπολογίσεις τον ιντριγκαδόρικο χαρακτήρα του περιεχομένου τους. Πραγματικά θεωρώ εντυπωσιακό επίτευγμα, να μπορείς να μετατρέψεις κάτι τόσο "ζωντανό" όσο ο παλμός των εποχών και των ανθρώπων, σε κάτι τόσο "κοιμισμένο" όσο τα ιστορικά βιβλία. Στο ζήτημα της αντικειμενικότητας δεν μπαίνω καθόλου, γιατί δεν πιστεύω πως μπορεί να υπάρξει αντικειμενικότητα στην ιστορία, αν ψάχνεις κάτι παραπάνω από ένα απλό χρονικογράφημα.

Όμως, η μελέτη της ιστορίας αυτή την χρονική περίοδο είναι, κατά τη γνώμη μου, όχι απλώς χρήσιμη αλλά και επιβεβλημένη. Γιατί έχω την εντύπωση πως το μέλλον βρίσκεται κρυμμένο στο παρελθόν. Μπορεί να αλλάζουν οι όροι και οι συνθήκες και κάποιες άλλες λεπτομέρειες καθημερινότητας κατά τη γνώμη μου, όμως στην ουσία όλα είναι προδιαγεγραμμένα και δυστυχώς αυτοί που είναι υπεύθυνοι το ξέρουν. Λέω προδιαγεγραμμένα, γιατί το άτομο δεν μπορεί να καθορίσει το μέλλον του ξέχωρα από το μέλλον της κοινωνίας στην οποία δραστηριοποιείται. Και κάθε μια κοινωνία αλληλεπιδρά πολύ στενά με όλες τις υπόλοιπες. Η αλληλεπίδραση δημιουργεί τριβές γιατί φύση της κοινωνίας είναι κάποιοι να καθοδηγούν και κάποιοι να ακολουθούν. Και τη θέση του ο καθένας την αναλαμβάνει με βάση την πολιτική και οικονομική του δύναμη.

Αγόρασα λοιπόν ένα βιβλίο για την ιστορία της Ευρώπης κατά τον εικοστό αιώνα. Και διάβασα μόλις την εισαγωγή. Και κατέλαξα σε δύο συμπεράσματα που βασικά είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος: 
1. Η ιστορία κάνει κύκλους ακριβείας (και όταν λέμε ακριβείας εννοώ κάτι σε φαύλο κύκλο), και
2. Τίποτα δεν έχει αλλάξει (και όταν λέω τίποτα, εννοώ ΤΙΠΟΤΑ).

ΥΓ. Κάτι μου λέει πως θα επανέρθω στο βιβλίο αυτό πολλές φορές!!

Πέμπτη 29 Ιουλίου 2010

Δύο χρόνια μετά!

Λέω να επιστρέψω. Δεν ξέρω, πάλι γέμισα με σκέψεις, προβληματισμούς, ανησυχίες.
Τα πράγματα δεν είναι καλά, εγώ δεν είμαι καλά όταν τα σκέφτομαι και ήρθε η ώρα να συνεχίσω να λέω τις σκέψεις μου μπας και τις καταλάβω και εγώ καλύτερα!!!