Δευτέρα 28 Ιανουαρίου 2008

χωρίς..

Νιώθω σαν να έφαγα χαστούκι.. Ένα ευγενέστατο email με έκανε να κλονιστώ συθέμελα.. Είναι καιρός που αναλογίζομαι τα λάθη που έκανα σε επίπεδο τόσο συμπεριφοράς όσο και επιλογών και προσπαθώ να κάνω κάποιες διορθωτικές κινήσεις. Τον τελευταίο καιρό υπάρχουν τόσοι άνθρωποι που κρίνουν όσα κάνω, κατακρίνουν και προσπαθούν να επιβάλλουν απόψεις, αποφάσεις και επιλογές. Και όμως για πρώτη φορά δεν δίνω σημασία, προχωράω μόνη μου και μέχρις στιγμής έχω καταφέρει να επιβάλλω τον εαυτό μου χωρίς να σπάσω πολλά αυγά τελικά. Και νιώθω περήφανη για τον εαυτό μου - αλήθεια.
Και όμως μόλις πήρα αυτό το email - ήρεμο, ευγενέστατο, χωρίς καμία πρόθεση να με κατακρίνει και νιώθω χάλια. Γιατί είχε τόσο μα τόσο δίκιο. Και σκέφτομαι ότι λάθος σκέφτομαι και λάθος κινούμαι - απλά γιατί κινούμαι ακόμα.
Ενώ θα έπρεπε απλά να πω ένα άντε γαμηθείτε όλοι και να κόψω και την καλημέρα σε όλους. Το εαυτό μου κοροιδεύω που νομίζω πως είμαι έξυπνη.
Και το χειρότερο από όλα είναι πως ξέρω πως κάποτε δε φέρθηκα και τόσο καλά σε αυτόν τον άνθρωπο που τόσο όμορφα απέρριψε κάθε περίπτωση οποιασδήποτε μεταξύ μας  επαφής και επικοινωνίας στο μέλλον.

Πρέπει να ξανακάτσω να σκεφτώ. Γιατί φίλε μου ένα πράγμα θα πω και ας μην το διαβάσεις ποτέ εσυ..
ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ.