Jesus Christ Superstar

Η ιστορία μου με τη συγκεκριμένη ροκ όπερα ξεκινάει από παλιά και συγκεκριμένα από το Λύκειο. Κολλητός μου φίλος τότε, παθιασμένος με τη μουσική πιανίστας, μιλούσε για την μουσική αυτή σαν να ήταν η αποκάλυψη.. Για χρόνια μπαίναμε σε όποιο δισκάδικο - βιντεο κλαμπ βλέπαμε στο δρόμο μας να ψάξουμε να το βρούμε.
Δεν το βρήκαμε ποτέ.
Ξέρω όλα σχεδόν τα τραγούδια γιατί μου τα τραγουδούσε ο φίλος μου. Τα έπαιζε και στο πιάνο, αφού είχε εξαιρετικό μουσικό αυτί. Ποτέ όμως δεν άκουσα το cd, ποτέ δεν είδα την ταινία.

Πριν λίγο καιρό, με το που έμαθα ότι έρχεται η παράσταση στην Αθήνα, αναφώνησα δεν την χάνω με τίποτα! Μετά έμαθα τις τιμές και κλονίστηκα λίγο. Είπα και ένα "άι στο διάολο, σιγά μην τους τα δώσω". Η αλήθεια είναι πως έχουν χάσει την μπάλα με τις τιμές των εισιτηρίων εντελώς.
Με έτρωγε όμως. Τελικά οι αντιστάσεις μου έπεσαν, τόσα λεφτά ξοδεύω από εδώ και από εκεί, χαλάλι. Μετά διάβασα πως πρόκειται για μοντέρνα μεταφορά, πως φοράνε δερμάτινα κλπ. Χαλάστηκα λίγο, αλλά σκέφτηκα, "σιγά, εγώ για τη μουσική πάω". Ξανακοίταξα και τις τιμές. Αποφάσισα να επενδύσω και στην αγορά ενός καλού ζευγαριού κυαλιών (δε θα μου πάει χαμένο, έτσι όπως ανεβαίνουν οι τιμές διαρκώς)και ήμουν έτοιμη να αγοράσω τα εισητήρια.
Και τότε, διάβασα, πως τα τραγούδια ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ ΕΘΝΙΚ. Με την έγκριση του Andrew Lloyd Webber, λέει, αλλά έλεος. Αυτό δεν είναι το Jesus Christ Superstar! Μόνο οι στίχοι έχουν μείνει οι ίδιοι.
Τελικά δε θα πάω. Αλλά χαίρομαι που έρχεται η παράσταση, γιατί επ' ευκαιρίας πωλείται το soundtrack και το έχω ήδη στα χέρια μου. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να αγοράσω το dvd, αλλά ελπίζω πως λόγω ζήτησης θα φέρουν και άλλα και θα το αγοράσω αμέσως.





Και θέλω να πω το παράπονό μου επίσης. Που θα πάει αυτή η κατάσταση με τις τιμές? Γενικά μου αρέσει να πηγαίνω σε συναυλίες και παραστάσεις που έρχονται στην Ελλάδα. Είχα πάει ας πούμε και στο Cats και ήταν υπέροχο. Αλλά και να μη μου άρεσε δεν θα μετάνιωνα που πήγα, γιατί πρόκειται για μια τεράστια δουλειά με τεράστιο μύθο. Έχω πάει σε συναυλία μόνο και μόνο γιατί ήθελα να ακούσω ένα τραγούδι live. Και το άκουσα. Προσπαθώ να παρακολουθώ ό,τι μεγάλο έρχεται, ακόμα και αν δεν είμαι τρελή θαυμάστρια. Όμως πλέον δεν αντέχω να τα παρακολουθώ. Και τρελαίνομαι, αλήθεια σας λέω. Και αναρωτιέμαι, μήπως είμαστε πλούσιοι και εμείς δεν το έχουμε καταλάβει, αλλά το ξέρουν οι εταιρείες που ρυθμίζουν τα εισιτήρια?