[ΥΓ: Από το πρωί περιμένω να βρω χρόνο να γράψω για κάτι που μου τράβηξε την προσοχή όταν το άκουσα το πρωί στο ράδιο μέσα σε ένα ταξί. Επειδή όμως σε ταξί ήμουν, δεν κράτησα και σημειώσεις, οπότε αποφάσισα να διαβάσω για αυτό κάπου, ώστε να είμαι περισσότερο ενημερωμένη και να μην αναφερθώ σε αβέβαια γεγονότα επειδή κάτι δεν άκουσα καλά.
Δεν βρήκα όμως τίποτα και πουθενά για το θέμα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Είναι παλιό και το άκουσα σήμερα, ή τελικά πλήρη ενημέρωση δεν βρίσκεις πουθενά ούτε καν στο internet? Μάλλον θα επανέλθω στο θέμα]
Έχει δημιουργηθεί θέμα στην Βρετανία, τη Γερμανία και το Ευρωκοινοβούλιο κατ' ελάχιστον μετά την απόφαση των British Airways να θέσουν σε αναγκαστική άδεια με το ερώτημα της απόλυσης υπάλληλο εδάφους, η οποία παρά τις επανειλλημένες συστάσεις που της έγιναν αρνήθηκε να κρύψει το σταυρουδάκι που φορούσε στο λαιμό κάτω από τα ρούχα της αλλά το φόραγε σε κοινή θέα. Στην απόφαση αυτή έχουν εναντιωθεί πολιτικοί της Βρετανίας, ακόμα και του κυβερνώντος κόμματος καθώς και η ηγεσία της Γερμανίας που κάλεσε τον Βρετανικό Αερομεταφορέα να αλλάξει στάση, ενώ το θέμα συζητήθηκε και στο Ευρωκοινοβούλιο μετά από την ενός λεπτού εισήγηση Ελληνίδας Ευρωβουλευτού (της οποίας το όνομα δε θυμάμαι οπότε δε θα αναφέρω και το κόμμα). Το θέμα κρίνεται πολύ σοβαρό, ειδικά από τη στιγμή που η εταιρεία επιτρέπει σε Μουσουλμάνες υπαλλήλους να φοράνε μαντήλα καθώς επίσης και σε Σιχ να φοράνε ... το καπελάκι της θρησκείας τους που ντρέπομαι να πω ότι δε θυμάμαι πως το λένε (αλλά θα το κοιτάξω και θα διορθώσω).
Η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά υποπέπτει στην αντίληψή μου τέτοιο φαινόμενο έναντι Χριστιανών σε δυτικό Κράτος. Από το μυαλό μου πέρασαν πολλές σκέψεις σαν σφαίρα.
Ομολογώ πως η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είναι λογικό να μην ενοχλεί κανείς τους Χριστιανούς, γιατί η σχέση μας με τη θρησκεία δεν είναι τόσο στενή και δε φέρουμε πάνω μας χριστιανικά σύμβολα, ή και όταν το κάνουμε έχει περισσότερο χαρακτήρα κοσμήματος και όχι θρησκευτικού συμβόλου. Φαντάζομαι αυτό έχει να κάνει κυρίως με τις κοινωνικές δομές
των χριστιανικων Κρατών καθώς και με την πολιτική κατάσταση κάθε περιόδου. Δεν είναι τυχαίο που η βαθιά σύνδεση με την Εκκλησία παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σε δύσκολες κοινωνικές ή πολιτικές περιόδους, και δεν μιλώ φυσικά μόνο για την Ελλάδα αλλά και για άλλα Κράτη όπως π.χ. Ισπανία επί Φράνκο, Χιλή επί Πινοσέτ, Ρωσία γενικά κοκ (η Ιταλία όπως το σκέφτομαι αποτελεί εξαίρεση). Αντίστοιχα, άλλα κράτη με πιο ήρεμη πορεία δεν ανέπτυξαν ποτέ ιδιαίτερη σχέση με κάποια θρησκεία όπως η Ελβετία, η Νορβηγία κλπ.
Η δεύτερη μου σκέψη ήταν πως όλο αυτό είναι στημένο και με συμμετοχή της Βρετανικής Κυβέρνησης, προκειμένου να αποδείξουν πως δεν στρέφονται εναντίον των Μουσουλμάνων μόνο, αλλά οποιουδήποτε θρησκευτικού δόγματος. Πως είναι αντικειμενικοί και δημοκράτες και συνεπείς αθεϊστές. Φυσικά, πρέπει να βρουν και ένα τρόπο να κατευνάσουν την αντιπαράθεση με τους Μουσουλμάνους, γιατί η έκρηξη δεν έχει γίνει ακόμα και αν γίνει θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους.
Η τρίτη μου σκέψη είναι πως τελικά όλο αυτό το αθεϊστικο στυλάκι δεν το πολυγουστάρω. Όχι γιατί είμαι θρησκευόμενη ή συμπαθώ τους τραγόπαπες. Η σχέση μου με την Εκκλησία δεν είναι καλή, αλλά βασικά πιστεύω. Σε ό,τι αντιλαμβάνομαι εγώ. Μην με ρωτήσει κανείς τι και γιατί, γιατί δεν με ενδιαφέρει να κάνω χριστιανοθρησκευτική συζήτηση. Έλεγα λοιπόν, ότι αυτό το αθεϊστικό στυλάκι που πάνε να μας πλασάρουν εγώ δεν το γουστάρω. Πάνε να μας κάνουν αμερικανάκια. Χρειάζεται η διαφορετικότητα, χρειάζεται η άλλη αντίληψη, ο άλλος τρόπος ζωής. Τους βλέπω να κάνουν τέτοιες κινήσεις και φαντάζομαι το μέλλον. Θα ζει ο καθένας στο κουτάκι του την πλαστική ζωή του, χωρίς πάθος, χωρίς πιστεύω και πάνω από όλα χωρίς ελπίδα. Κάτι ανάμεσα σε 1984 του Orwel και Gataca.
Δε θέλω να είμαι η ίδια με όλους. Έχω γνωρίσει Μουσουλμάνους, έχω γνωρίσει Εβραίους, έχω γνωρίσει Σιχ, έχω γνωρίσει Ινδουιστές και έχω κάνει πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μαζί τους. Έχω μάθει πως θα ήταν η ζωή μου αν ήμουν σε κάθε ένα από αυτά τα θρησκεύματα. Έχω νιώσει τη διαφορετικότητα, έχω νιώσει την πίστη, έχω νιώσει την αμφιβολία. Μεταξύ μας, έχω ευλογήσει και την χώρα και τη θρησκεία κάτω από τις οποίες γεννήθηκα, επειδή κατάλαβα όλα αυτά που για εκατομμύρια γυναίκες δεν είναι αυτονόητα όπως για μένα. Αντίστοιχα έχω εξηγήσει. Έχω ακούσει Μουσουλμάνους να μου λένε ότι οι κατάσταση για τις γυναίκες τους είναι άθλια, και πως είμαι τυχερή, αλλά όταν τους είπα να τις αφήσουν πιο ελεύθερες είπαν αποκλείεται. Έχω ρωτήσει τι θέλουν για τις κόρες τους και πήρα την ίδια απάντηση. Αν έρθουν στην Ελλάδα να σπουδάσουν, να δουλέψουν και να γίνουν ανεξάρτητες, αλλά αν μείνουν στη χώρα τους θα τις παντρέψουν από τα δεκαπέντε. Μοιάζουν ασύνδετα όλα αυτά που λέω, όμως τελικά αυτό είναι ο κόσμος. Διαφορετικές πορείες, διαφορετικοί ορίζοντες που ψάχνουν σημείο σύγκλησης. Αν επέρθει η ομοιοποίηση θα χαθεί και η ψυχή από κάθε δραστηριότητα. Κορυφαία είναι και η κεντρική ατάκα της ταινίας Gataca που προανέφερα "There is no germ for spirit". Ας προσπαθήσουμε να το θυμόμαστε.
Και κάτι ακόμα. Θρησκευτική ελευθερία δεν είναι μόνο το δικαίωμα να μην φανερωνεις το θρήσκευμά σου, αλλά και το θετικό δικαίωμα να το δηλώνεις ανοιχτά και να φέρεις τα σύμβολά του, μέχρι του ορίου του προσυλητισμού.
ΥΓ2: Ψάχνοντας όμως για τα παραπάνω βρήκα τίτλο είδησης: "Περισσότεροι θάνατοι από ιατρικά λάθη παρά από τροχαία ατυχήματα στην Ιταλία" (!)
Τι να πω? Αυτοί οι άνθρωποι είτε έχουν τέλειους δρόμους και άψογη οδηγική συμπεριφορά είτε έχουν άχρηστους γιατρούς!
Δεν βρήκα όμως τίποτα και πουθενά για το θέμα. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Είναι παλιό και το άκουσα σήμερα, ή τελικά πλήρη ενημέρωση δεν βρίσκεις πουθενά ούτε καν στο internet? Μάλλον θα επανέλθω στο θέμα]
Έχει δημιουργηθεί θέμα στην Βρετανία, τη Γερμανία και το Ευρωκοινοβούλιο κατ' ελάχιστον μετά την απόφαση των British Airways να θέσουν σε αναγκαστική άδεια με το ερώτημα της απόλυσης υπάλληλο εδάφους, η οποία παρά τις επανειλλημένες συστάσεις που της έγιναν αρνήθηκε να κρύψει το σταυρουδάκι που φορούσε στο λαιμό κάτω από τα ρούχα της αλλά το φόραγε σε κοινή θέα. Στην απόφαση αυτή έχουν εναντιωθεί πολιτικοί της Βρετανίας, ακόμα και του κυβερνώντος κόμματος καθώς και η ηγεσία της Γερμανίας που κάλεσε τον Βρετανικό Αερομεταφορέα να αλλάξει στάση, ενώ το θέμα συζητήθηκε και στο Ευρωκοινοβούλιο μετά από την ενός λεπτού εισήγηση Ελληνίδας Ευρωβουλευτού (της οποίας το όνομα δε θυμάμαι οπότε δε θα αναφέρω και το κόμμα). Το θέμα κρίνεται πολύ σοβαρό, ειδικά από τη στιγμή που η εταιρεία επιτρέπει σε Μουσουλμάνες υπαλλήλους να φοράνε μαντήλα καθώς επίσης και σε Σιχ να φοράνε ... το καπελάκι της θρησκείας τους που ντρέπομαι να πω ότι δε θυμάμαι πως το λένε (αλλά θα το κοιτάξω και θα διορθώσω).
Η αλήθεια είναι πως πρώτη φορά υποπέπτει στην αντίληψή μου τέτοιο φαινόμενο έναντι Χριστιανών σε δυτικό Κράτος. Από το μυαλό μου πέρασαν πολλές σκέψεις σαν σφαίρα.
Ομολογώ πως η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι είναι λογικό να μην ενοχλεί κανείς τους Χριστιανούς, γιατί η σχέση μας με τη θρησκεία δεν είναι τόσο στενή και δε φέρουμε πάνω μας χριστιανικά σύμβολα, ή και όταν το κάνουμε έχει περισσότερο χαρακτήρα κοσμήματος και όχι θρησκευτικού συμβόλου. Φαντάζομαι αυτό έχει να κάνει κυρίως με τις κοινωνικές δομές
των χριστιανικων Κρατών καθώς και με την πολιτική κατάσταση κάθε περιόδου. Δεν είναι τυχαίο που η βαθιά σύνδεση με την Εκκλησία παρουσιάζεται κατά κύριο λόγο σε δύσκολες κοινωνικές ή πολιτικές περιόδους, και δεν μιλώ φυσικά μόνο για την Ελλάδα αλλά και για άλλα Κράτη όπως π.χ. Ισπανία επί Φράνκο, Χιλή επί Πινοσέτ, Ρωσία γενικά κοκ (η Ιταλία όπως το σκέφτομαι αποτελεί εξαίρεση). Αντίστοιχα, άλλα κράτη με πιο ήρεμη πορεία δεν ανέπτυξαν ποτέ ιδιαίτερη σχέση με κάποια θρησκεία όπως η Ελβετία, η Νορβηγία κλπ.
Η δεύτερη μου σκέψη ήταν πως όλο αυτό είναι στημένο και με συμμετοχή της Βρετανικής Κυβέρνησης, προκειμένου να αποδείξουν πως δεν στρέφονται εναντίον των Μουσουλμάνων μόνο, αλλά οποιουδήποτε θρησκευτικού δόγματος. Πως είναι αντικειμενικοί και δημοκράτες και συνεπείς αθεϊστές. Φυσικά, πρέπει να βρουν και ένα τρόπο να κατευνάσουν την αντιπαράθεση με τους Μουσουλμάνους, γιατί η έκρηξη δεν έχει γίνει ακόμα και αν γίνει θα μας πάρει και θα μας σηκώσει όλους.
Η τρίτη μου σκέψη είναι πως τελικά όλο αυτό το αθεϊστικο στυλάκι δεν το πολυγουστάρω. Όχι γιατί είμαι θρησκευόμενη ή συμπαθώ τους τραγόπαπες. Η σχέση μου με την Εκκλησία δεν είναι καλή, αλλά βασικά πιστεύω. Σε ό,τι αντιλαμβάνομαι εγώ. Μην με ρωτήσει κανείς τι και γιατί, γιατί δεν με ενδιαφέρει να κάνω χριστιανοθρησκευτική συζήτηση. Έλεγα λοιπόν, ότι αυτό το αθεϊστικό στυλάκι που πάνε να μας πλασάρουν εγώ δεν το γουστάρω. Πάνε να μας κάνουν αμερικανάκια. Χρειάζεται η διαφορετικότητα, χρειάζεται η άλλη αντίληψη, ο άλλος τρόπος ζωής. Τους βλέπω να κάνουν τέτοιες κινήσεις και φαντάζομαι το μέλλον. Θα ζει ο καθένας στο κουτάκι του την πλαστική ζωή του, χωρίς πάθος, χωρίς πιστεύω και πάνω από όλα χωρίς ελπίδα. Κάτι ανάμεσα σε 1984 του Orwel και Gataca.
Δε θέλω να είμαι η ίδια με όλους. Έχω γνωρίσει Μουσουλμάνους, έχω γνωρίσει Εβραίους, έχω γνωρίσει Σιχ, έχω γνωρίσει Ινδουιστές και έχω κάνει πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις μαζί τους. Έχω μάθει πως θα ήταν η ζωή μου αν ήμουν σε κάθε ένα από αυτά τα θρησκεύματα. Έχω νιώσει τη διαφορετικότητα, έχω νιώσει την πίστη, έχω νιώσει την αμφιβολία. Μεταξύ μας, έχω ευλογήσει και την χώρα και τη θρησκεία κάτω από τις οποίες γεννήθηκα, επειδή κατάλαβα όλα αυτά που για εκατομμύρια γυναίκες δεν είναι αυτονόητα όπως για μένα. Αντίστοιχα έχω εξηγήσει. Έχω ακούσει Μουσουλμάνους να μου λένε ότι οι κατάσταση για τις γυναίκες τους είναι άθλια, και πως είμαι τυχερή, αλλά όταν τους είπα να τις αφήσουν πιο ελεύθερες είπαν αποκλείεται. Έχω ρωτήσει τι θέλουν για τις κόρες τους και πήρα την ίδια απάντηση. Αν έρθουν στην Ελλάδα να σπουδάσουν, να δουλέψουν και να γίνουν ανεξάρτητες, αλλά αν μείνουν στη χώρα τους θα τις παντρέψουν από τα δεκαπέντε. Μοιάζουν ασύνδετα όλα αυτά που λέω, όμως τελικά αυτό είναι ο κόσμος. Διαφορετικές πορείες, διαφορετικοί ορίζοντες που ψάχνουν σημείο σύγκλησης. Αν επέρθει η ομοιοποίηση θα χαθεί και η ψυχή από κάθε δραστηριότητα. Κορυφαία είναι και η κεντρική ατάκα της ταινίας Gataca που προανέφερα "There is no germ for spirit". Ας προσπαθήσουμε να το θυμόμαστε.
Και κάτι ακόμα. Θρησκευτική ελευθερία δεν είναι μόνο το δικαίωμα να μην φανερωνεις το θρήσκευμά σου, αλλά και το θετικό δικαίωμα να το δηλώνεις ανοιχτά και να φέρεις τα σύμβολά του, μέχρι του ορίου του προσυλητισμού.
ΥΓ2: Ψάχνοντας όμως για τα παραπάνω βρήκα τίτλο είδησης: "Περισσότεροι θάνατοι από ιατρικά λάθη παρά από τροχαία ατυχήματα στην Ιταλία" (!)
Τι να πω? Αυτοί οι άνθρωποι είτε έχουν τέλειους δρόμους και άψογη οδηγική συμπεριφορά είτε έχουν άχρηστους γιατρούς!
3 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρον θέμα έπιασες αγαπητή με πολλές προεκτάσεις. Δυο τρία θέματα θα θίξω μόνο. Αν τελικά η British Air. προχωρήσει σε αυτή της την κίνηση θα την πατήσει πολύ χοντρά γιατί θα πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά της μετά σε αποζημιώσεις γιατί αποτελεί θρησκευτική διάκριση όπως το θέτεις (μια ματιά στο προοίμιο της ευρωπαϊκής συνθήκης θα μας πείσει). Τώρα, προφανώς διαφωνώ με τον αποθρησκευτικό εξαναγκασμό, όσο ακριβώς και με τον καταναγκαστικό προσηλητισμό. Όσον αφορά τα θρησκευτικά σου πιστεύω ή του καθένα από εμάς ένα έχω να πω: respect!
Φίλε Σεξ+Πυρ τώρα με το προίμιο της ΕΕ έπιασες και εσύ μεγάλο θέμα το οποίο απέφυγα να εμπλέξω. Όντως για να συζητήσεις αναλυτικά το όλο ζήτημα έπρεπε να έχω κάνει τουλάχιστον 5 διαφορετικά post. Δεν ξέρω καν ποιο είναι το κεντρικό θέμα μου.
Προσωπικά πιστεύω δε θα προχωρήσουν , γιατί νομικά ξέρουν πως θα το πληρώσουν ακριβά. Οι κινήσεις εντυπωσιασμού έχουν όμως και αυτές το αποτέλεσμά τους έτσι?
Απλά δεν μου αρέσει αυτό που γινόμαστε, και καθόλου αυτό που με γεωμετρική πρόοδο πάμε να γίνουμε. Για αυτό χρειάζεται προσοχή στην αποκαθήλωση των πάντων (κατά τη γνώμη μου πάντα).
καταλαβαίνω τι θες να πεις sourfou αλλά δεν βρίσκεις μια γλύκα στην διαφορετικότητα?
Δημοσίευση σχολίου