tag:blogger.com,1999:blog-31968852.post712120631138457594..comments2023-10-28T18:36:16.478+03:00Comments on blog Abillity: Οι διαρκείς ενηλικιώσεις μιας ζωής!mafaldahttp://www.blogger.com/profile/10068946283928236469noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-6742057746930421652007-10-23T15:56:00.000+03:002007-10-23T15:56:00.000+03:00Μαρία μου έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα. Και ναι είμα...Μαρία μου έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα. Και ναι είμαι τυχερή για τον ένα άνθρωπο που λέμε, και την τύχη μου αυτή τη γιορτάζω καθημερινά! Γιατί ό,τι και να συμβαίνει έχω τουλάχιστον κάποιν να τα πω. Και ίσως να μην μπορεί να βοηθήσει, αλλά πάντως θα με ακούσει προσεχτικά! Απλά, εγώ πάντα έδινα μεγάλη σημασία στη φιλία και σοκαρίστηκα όταν είδα καθαρά τους "φίλους" μου.Και δεν θέλω να εξακολουθώ να αντιμετωπίζω το γεγονός ότι φίλοι δεν υπάρχουν. Με εκπλήσσει κάθε φορά και τελικά είναι ίσως το μόνο πράγμα που δεν μπορώ να αποδεχτώ, το μόνο πράγμα στο οποίο στρουθοκαμηλίζω κάθε μα κάθε φορά!<BR/><BR/>oh fuck it καλώς σε βρήκα και εγώ! Έτσι είναι όπως τα λες, γιατί οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν και ο μόνος που πάντα μένει είναι ο εαυτός μας. Ασχέτως του τι κάνουμε για να μη φύγει αυτό ο ένας!mafaldahttps://www.blogger.com/profile/10068946283928236469noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-14056644155772116892007-10-17T20:36:00.000+03:002007-10-17T20:36:00.000+03:00Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σχετικά με την ενηλικίωση...Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου σχετικά με την ενηλικίωση και τις φάσεις επαναπροσδιορισμού. Επίσης, το βρίσκω πραγματικά τρυφερό να σε στηρίζει τόσο κάποιος. <BR/>Σωστά το λες, ο σύντροφος είναι μόνο η κινητήρια δύναμη.Κι επειδή ανα πάσα στιγμή μπορεί να πάψει να είναι για άπειρους λόγους κι αιτίες, πρέπει εμείς οι ίδιοι πρέπει να είμαστε η κινητήρια δύναμη του εαυτού μας, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί των πράξεων μας και οι απόλυτοι αποδέκτες των ωφελειών ή των συνεπειών τους. Καλώς σε βρήκα!Oh fuck it!https://www.blogger.com/profile/10372873172215182974noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-52233301685652818142007-10-17T06:49:00.000+03:002007-10-17T06:49:00.000+03:00Ναι, είναι σκληρό. Πολύ σκληρό όμως είναι επίσης ν...Ναι, είναι σκληρό. Πολύ σκληρό όμως είναι επίσης να συμβιώνεις καθημερινά με ανθρώπους που μέσα σου αισθάνεσαι ότι θα σε εγκαταλείψουν αν εκδηλώσεις τον πραγματικό εαυτό σου. Το ότι μαθαίνουμε να ζούμε μ' αυτή τη σκληρότητα δεν τη μειώνει, στο τέλος μας τρώει.<BR/>Εσύ το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μην τους αποκλείσεις εξαρχής. Εξήγησε καθαρά τις επιθυμίες σου και τους στόχους σου και ότι θέλεις την υποστήριξή τους (ζήτησέ την ακόμη κι αν δεν τη χρειάζεσαι, για να μην έχουν το "πάτημα" ότι τους έφτυσες). Μέχρι εκεί. Δεν έχεις να δικαιολογηθείς ούτε να απολογηθείς για τα όνειρά σου. Και μην τους υποτιμάς. Όπως θα τους χάσεις εσύ, έτσι θα σε χάσουν κι αυτοί. Μεγάλα παιδάκια είναι, ας αποφασίσουν.<BR/>Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη, ξέρεις. Ο εγωισμός, η μικροπρέπεια, η ζήλια και -το κυριότερο- η βλακεία είναι ισχυρά χαρακτηριστικά του ανθρώπινου είδους.Επειδή όμως δεν είναι και τα μοναδικά, άσε ένα παράθυρο στην έκπληξη.<BR/>Ήδη έχεις έναν άνθρωπο που σε στηρίζει, που είναι κι ο πιο σημαντικός στη ζωή μας. Οι φίλοι θα βρεθούν στην πορεία. <BR/>Όσο για το ταξίδι, είναι μεγάλη κουβέντα. Υπάρχει ταξίδι χωρίς λιμάνι ή και λιμάνι χωρίς ταξίδι; Είναι πολύ "δεμένα" αυτά τα δύο. Επιτυχία όμως είναι να χαράζεις συνεχώς τη ζωή σου όπως τη θες, το τελικό αποτέλεσμα πολλές φορές εξαρτάται και από παράγοντες τελείως υπεράνω των δυνάμεών μας, ο δρόμος όμως είναι δικός μας, και δεν εννοώ φυσικά ότι πρέπει να τον κάνουμε μόνοι μας (μην ξεχνάς: ήδη έχεις ένα σύντροφο).Maria Iribarnehttps://www.blogger.com/profile/14608503011604355430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-35967264050116460032007-10-16T12:13:00.000+03:002007-10-16T12:13:00.000+03:00Μαρία μου, σκέφτομαι τελευταία πως τελικά φίλοι δε...Μαρία μου, σκέφτομαι τελευταία πως τελικά φίλοι δεν υπάρχουν - τουλάχιστον στη ζωή μου. Συγκυριακές καταστάσεις που δημιουργούν κοινωνικές επαφές υπάρχουν και βρίσκομαι σε ένα γενικότερο προβληματισμό! Οπότε έχεις δίκιο, δεν τους χρειάζομαι. Είναι σκληρό όμως δεν συμφωνείς? Κατά τα άλλα, αυτή η ιστορία με το ταξίδι επίσης δεν με πολυενθουσιάζει. Δεν ξέρω γιατί αλλά μου φαίνεται κάπως απισιόδοξη και μοιρολατρική. Ίσως γιατί μέχρι τώρα έχω να μετρήσω πολλά ταξίδια - καταστάσεις που δεν μου προσέφεραν τίποτα τελικά. Λες να πιάσω λιμάνι?<BR/><BR/>lote: Ελπίζω να μην πρέπει να μου αρέσει ο πατσάς για να ακολουθήσω την προτροπή σου.. Χαχαχαχα.. Γιατί για τα υπόλοιπα τι να σχολιάσω, δίκιο έχεις και εσύ!!mafaldahttps://www.blogger.com/profile/10068946283928236469noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-11021378431760341662007-10-16T03:44:00.000+03:002007-10-16T03:44:00.000+03:00Βρε! Βούρουτου στον πατσά. Πάντα να σκέφτεσαι πως ...Βρε! Βούρουτου στον πατσά. Πάντα να σκέφτεσαι πως ακόμα και να γίνει το χειρότερο που μπορεί να συμβεί, δεν θα μείνεις στον δρόμο να ψάχνεσαι! Να κάνεις ότι πιστεύεις πως είναι το καλύτερο για σένα! Και όσο έχεις ανθρώπους να σε νοιάζονται και μυαλό στο κεφάλι σου, όλα θα πάνε καλά. Όλα παίρνουν τον δρόμο τους κάποια στιγμή, και καλό θα είναι εσύ να έχεις πάρει τις δικές σου αποφάσεις! Forza Mafalda!!!Lote Alcarinhttps://www.blogger.com/profile/04798131984913473736noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-62098212214895295852007-10-12T20:45:00.000+03:002007-10-12T20:45:00.000+03:00Ναι, Mafalda μου, να προχωρήσεις για εκεί που θέλε...Ναι, Mafalda μου, να προχωρήσεις για εκεί που θέλεις και με τον τρόπο που θέλεις. Και μην ανησυχείς για τους φίλους. Μετά τις "ξεκάθαρες κουβέντες" όποιος είναι πραγματικά φίλος θα παραμείνει. Δεν νοείται φίλος που να μη σε στηρίζει στις δικές σου επιλογές- ή έστω να τις αποδέχεται και να τις σέβεται. Τους υπόλοιπους δεν τους χρειάζεσαι. Και καλύτερα αυτοί οι τελευταίοι να φανούν τώρα, παρά στο μέλλον που πιθανόν να έχεις επενδύσει περισσότερα σ' αυτούς (ή χειρότερα να έχεις θυσιάσει πράγματα από τον εαυτό σου γι' αυτούς).<BR/>Επίσης μην ξεχνάς ότι οι άνθρωποι δεν αντιδρούν πάντα ώριμα, ορισμένοι μπορεί να απομακρυνθούν προσωρινά και μετά να επανέλθουν, όταν το σκεφτούν καλύτερα.<BR/>Σημαντικό, όπως λες, είναι να μη χάσεις τον εαυτό σου. Και μην ανησυχείς για την επιτυχία. Επιτυχία είναι το ταξίδι.Maria Iribarnehttps://www.blogger.com/profile/14608503011604355430noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-65908311663073882532007-10-11T13:02:00.000+03:002007-10-11T13:02:00.000+03:00zouri: Είναι όντως το πιο σημαντικό. Και καλό είνα...zouri: Είναι όντως το πιο σημαντικό. Και καλό είναι να το θυμόμαστε και να το εκτιμάμε όσο το έχουμε γιατί συνήθως κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες" μετά από λίγο τις θεωρούμε δεδομένες!<BR/><BR/>σπύρο, δεν νομίζω πως μια ενηλικώση του είδους που ανέφερα έχει να κάνει με το μεγάλωμα. Μέχρι τωρα, σε αρκετά ζητήματα είμαι - και νιώθω - σαν παιδί. Για το μέλλον.. Ό,τι προκύψει! Εγώ το ποτέ δε ν το βάζω στο στόμα μου τα τελευταία χρόνια!mafaldahttps://www.blogger.com/profile/10068946283928236469noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-52485240810103032582007-10-09T22:34:00.000+03:002007-10-09T22:34:00.000+03:00να προχωρήσεις αν τώρα νιώθεις ότι είναι η στιγμή ...να προχωρήσεις αν τώρα νιώθεις ότι είναι η στιγμή σου. Και να μη "μεγαλώσεις" ποτέ...Σπύρος Σεραφείμhttps://www.blogger.com/profile/00545647550796910422noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-31968852.post-41209507518529559732007-10-09T22:22:00.000+03:002007-10-09T22:22:00.000+03:00η εμπιστοσυνη του αλλο ,ειναι το Α και το Ω,για τα...η εμπιστοσυνη του αλλο ,ειναι το Α και το Ω,για τα παντα.zouri1https://www.blogger.com/profile/06048798434026050105noreply@blogger.com