Παράδοξα

Οι μέρες περνάνε, 
και είναι περίεργο αυτό που συμβαίνει..
Ενώ ο χρόνος περνάει σαν αστραπή 
και από Δευτέρα γίνεται Παρασκευή σε δευτερόλεπτα σχεδόν,
πράγματα που έγιναν χτες
μου φαίνονται σαν να έγιναν μήνες πριν.

Γίνεται ο χρόνος να κυλάει τόσο γρήγορα
και ταυτόχρονα τόσο αργά?

Κούραση και άγχος,
άγχος και κούραση.

Και απογοήτευση.
Μια απογοήτευση που έχει κολλήσει πάνω μου,
όπως η υγρασία.
Έχει αγγίξει το βάθος του μυαλού μου
- και το χειρότερο -
της καρδιάς μου.

Ευτυχώς που υπάρχει και η αγάπη..
Κάτι τέτοιες στιγμές σκέφτομαι πως είμαι ευλογημένη!